قبل و بعد از ورزش غذا بخوریم

همیشه بین آخرین وعده غذایی اصلی تان که خورده اید و ورزشی که می خواهید انجام دهید ،سه یا چهار ساعت فاصله بیندازید.

کارشناسان تغذیه هشدار میدهند دویدن با شکم پر ،برای دستگاه گوارشی خطرناک است و احتمال دارد به آن صدمه بزند.در این شرایط احتمال تهوع واسهال وجود داردلذا بهتر است قبل از ورزش خوراکی مختصری بخوریدمثل یک تکه کوچک نان وپنیر.موزی که زیاد رسیده نباشد،خوراکی بهتری است زیرا از افزایش سریع قند خون جلوگیری کرده وهضم نشاسته و گلوکز آن راحت تر است

چنانچه میخواهید بعد از ورزش غذا بخورید ،بهتر است یک تا دو ساعت پس از تمرین ورزشی این کار را بکنید چون این بهترین زمانی است که مواد مغذی در بدن فرآوری میشود .اگر میخواهید حجم بدنتان اضافه شود ،بهترین کار خوردن یک گرم کربو هیدرات و نیم گرم پروتئین به ازای هر کیلو گرم وزن بدن میباشد.(میزان چربی بایستی اندک باشد )

مثلا ورزشکاری با 75 کیلو گرم وزن ،باید 100 گرم ماکارونی با مقداری سس گوجه یا یک تکه نان سبوس دار با مقداری میوه وماست بخورد.از سوی دیگر ،اگر هدفتان از ورزش کاهش وزن است نه افزایش حجم بدن ، فقط باید نیمی از مقادیر ذکر شده کربوهیدراتها را بخوریدهمچنین نوشیدنی پروتئینی مانند آنهایی که در باشگاه بدنسازی فروخته میشود ،همراه با نیم لیتر شیر کفایت میکند.

نقش ورزش در درمان افسردگی

درباره اثر ورزش در درمان افسردگی در سالهای اخیر مطالعات متعددی انجام شده است که بیشتر آنها نشان داده اند ورزش به بهبود این بیماری  کمک میکند.اگر چه سازوکار اصلی اثر درمانی ورزش مشخص نیست ولی به نظر میرسدکه ترشح برخی مواد (مثل اندورفین،دوپامین ،سروتونین ونور اپی نفرین ) با ورزش کردن در بدن بیشتر میشود و این مساله به بهبود روحیه کمک میکند.همچنین ورزش کردن باعث میشود توجه بیمار از نگرانی هاو سایر مسایل ناراحت کننده به نکات دیگر برگرداننده شودو به علاوه به بهبود اعتماد به نفس کمک میکند.این مسایل هم می توانند به کاهش افسردگی بینجامند.اما اگر موثر بودن ورزش را بپذیریم ،میزان تاثیر آن در کاهش افسردگی هم اهمیت دارد .آیا ورزش کردن می تواند به اندازه روان درمانی یا دارو درمانی در بهبود افسردگی موثر باشد؟در کوتاه مدت بله ،ولی درباره اثر بخشی طولانی مدت ورزش برای درمان افسردگی مطالعات کافی انجام نشده است.از طرف دیگر ،متاسفانه این درمان برای گروه زیادی از بیماران قابل اجرا نیست.تصور کنید چگونه می توان یک فرد افسرده را واداشت هفته ای پنج روز هر روز به مدت نیم ساعت ورزشی دست کم با سرعت متوسط انجام دهد!! بنابراین در حال حاضر از این روش درمانی فقط به عنوان یک درمان کمکی استفاده میشود ،نه یک درمان اصلی .البته این درست که در صورت اجرا آثار درمان آن زودتر از دارودرمانی ظاهر میشودچرا که دارو برای اثر کردن نیاز به چند هفته زمان دارد.پس اگر بتوان فرد افسرده ای که تحت درمان با روش دیگری همئ هست را تشویق به انجام ورزش کرد ،می تواند مفید باشد.